ผมน่าจะเคยบอกแล้วว่า ผมเป็นสมาชิกกิฟฟารีน เพราะไม่อยากให้เงินของผมสูญเปล่า
ในชีวิตนี้ผมเสียเงินให้กับร้านค้า และห้างสรรพสินค้าทั่วไป มาร่วมครึ่งชีวิตแล้ว ไม่รู้เป็นเงิน
เท่าไร ?
รู้แต่ว่า หาเงินมาได้ ก็นำมาใช้จ่ายจำพวกสิ่งของเครื่องใช้ในชีวิตประจำวันนี่แหละ
แล้วก็ซื้อกับร้านค้าทั่วไปนี่แหละ ก็ไม่มากหรอกครับ เพียงแค่ไม่เหลือเก็บก็เท่านั้นเอง
ผมเคยนึกว่า ค่าใช้จ่ายในการซื้อของใช้ในชีวิตประจำวันเป็นเงินเล็กน้อย กิ๊บ ๆ ก๊าบ ๆ
เดือนละไม่กี่ร้อยบาท หรืออย่างมากก็หลักพัน แต่ลืมคิดว่า มันเป็นค่าใช้จ่ายตลอดชีวิต
ตายนั่นแหละถึงจะหยุดจ่าย
นึก ๆ แล้วก็ให้อิจฉาจอมยุทธ์ นะครับ กระบี่หนึ่งเล่ม หมั่นโถวหนึ่งลูก แล้วก็เหรียญในถุงผ้า
อีกเล็กน้อย แค่นี้ก็นอนโรงเตี้ยมได้อย่างมีความสุข
แต่เราไม่ใช่จอมยุทธ์ แล้วชีวิตจริงก็ไม่ใช่เรื่องแต่งประโลมโลก
สบู่ ยาสีฟัน ผงซักฟอก แป้ง ครีมทาผิว แชมพู ครีมนวด น้ำยาล้างจาน น้ำหอม
โรลออนหรือลูกกลิ้งในภาษาบ้าน ๆ แล้วก็น่าจะมีอะไรที่มากกว่านี้อีกเยอะ หากจะเขียน
ให้ครบ ก็คงไม่ต้องเขียนอะไรแล้วล่ะครับ
แล้วเป็นสมาชิกกิฟฟารีน ไม่ต้องเสียเงินซื้อสิ่งของทั้งหมดที่กล่าวมาหรือไง ?
เสียเงินครับ เพียงแต่มันไม่สูญเปล่า มันได้กลับคืนมาในหลายรูปแบบ ครับ อย่างแรกก็คือ
เราได้ความรู้ว่านอกจากระบบเศรษฐกิจแบบทุนนิยม ที่มีผู้ผลิตซึ่งมักจะเป็นผู้ที่มีเงินเยอะ และมีโอกาสทางเศรษฐกิจที่ดีกว่า ทำหน้าที่ผลิตสินค้า แล้วก็มีพ่อค้าคนกลางรับสินค้า
มาจำหน่ายให้กับผู้บริโภคอย่างเราอีกต่อหนึ่ง
เขาว่ากันว่า หากสินค้านั้นมีต้นทุนในการผลิตประมาณ 40 บาท เมื่อมาถึงมือพ่อค้า
คนกลางแล้วราคาจะเพิ่มเป็น 100 บาท ทันที เปล่าครับ เขาไม่ได้ค้ากำไรเกินควร
หรอก เพียงแต่ว่าในระบบการค้าขายแบบเสรี มันมีการแข่งขันสูง ค่าใช้จ่ายในกระบวนการ
จำหน่ายสินค้าก็สูงตามไปด้วย เช่น ค่าขนส่ง ค่าบริหารจัดการต่าง ๆ ค่าโฆษณา
ประชาสัมพันธ์ แล้วก็อื่น ๆ อีกเยอะ
ซึ่งค่าใช้จ่ายต่าง ๆ ที่เพิ่มเข้ามาในกระบวนการค้าขายนั้น ส่วนใหญ่จะถูกผลักภาระมาให้
ผู้บริโภค โดยการโฆษณาประชาสัมพันธ์คุณค่าหรือคุณภาพของสินค้าเกินจริง เพื่อดีดราคา
สินค้าให้สูงขึ้นไป เป็นกระบวนการดึงเงินจากกระเป๋าผู้บริโภคอย่างแยบยล ครับ
แล้วกิฟฟารีน ไม่มีกระบวนการนี้หรืออย่างไร ?
มีครับ มีกระบวนการผลิต มีต้นทุนเหมือนกัน แล้วก็มีโฆษณาประชาสัมพันธ์บ้าง แต่ที่ไม่มี
คือพ่อค้าคนกลางครับ กิฟฟารีนใช้ระบบการตลาดแบบเครือข่ายผู้บริโภค นั่นคือตัดพ่อค้า
คนกลางออกไป แล้วเปิดโอกาสให้ผู้บริโภคเข้ามาเป็นหุ้นส่วนกับผู้ผลิต เพื่อใช้สินค้าใน
ราคาที่เหมาะสมกับคุณภาพหรือคุณค่าที่แท้จริงของตัวสินค้า
นอกจากนั้นแล้ว กิฟฟารีนใช้แผนการตลาดแบบแบ่งปันผลประโยชน์ หากสมาชิกหรือ
หุ้นส่วนคนใด ทำหน้าที่ในการเผยแพร่ประชาสัมพันธ์ หรือชักชวนให้ผู้บริโภคให้เข้ามาเป็นหุ้นส่วนกับกิฟฟารีน เมื่อกลุ่มผู้บริโภคดังกล่าว มีการซื้อสินค้าของกิฟฟารีนใช้ เป็นจำนวน
เท่าไร ระบบแผนการตลาดก็จะจัดสรรผลตอบแทนให้กับสมาชิกหุ้นส่วน ตามแผนการ
ตลาดที่กิฟฟารีนกำหนด
อย่างนี้ก็เป็นการบังคับซื้อน่ะสิ
เป็นคำถามที่ผมเจอบ่อยครับ ว่าเป็นสมาชิกแล้วก็ต้องซื้อน่ะสิ ซึ่งผมก็จะตอบว่า กิฟฟารีน
ไม่ได้บังคับให้ซื้อนะครับ แต่กิฟฟารีนบอกว่าถ้าซื้อแล้ว สมาชิกจะได้รับส่วนแบ่งทางการตลาดกลับคืนอย่างไรบ้าง
ถ้าไม่ซื้อได้ไหม หากคุณไม่ซื้อกิฟฟารีนไม่ว่าอะไร ครับ แล้วก็ไม่ปลด ไม่ไล่คุณออกจากการเป็นสมาชิกหรือเป็นหุ้นส่วน คุณจะยังเป็นหุ้นส่วนกับสมาชิกกิฟฟารีนตลอดไป จนกว่าคุณจะยื่นลาออกเอง ครับ
กิฟฟารีนเป็นเหมือนสหกรณ์ ที่มีกลุ่มผู้บริโภคเป็นหุ้นส่วน และมีคณะกรรมการและเจ้าหน้าที่
ของบริษัทกิฟฟารีนสกายไลน์ยูนิตี้ ทำหน้าที่ในการบริหารจัดการสหกรณ์ และควบคุมดูแล
ผลประโยชน์ให้กับหุ้นส่วนทุก ๆ คน
-----------
ถ้าคุณไม่อยากให้เงินของคุณสูญเปล่า
และคุณก็เป็นคนหนึ่งที่ไม่ได้ทำสบู่ ยาสีฟัน ผงซักฟอก หรือเครื่องใช้ส่วนตัวอื่น ๆ ขึ้นเอง
ยังต้องซื้อสิ่งของใช้ในชีวิตประจำวันจากห้างร้านทั่วไป
วันนี้คุณตัดสินใจเป็นหุ้นส่วนสมาชิกกับกิฟฟารีนเถอะครับ
อย่าให้เงินของคุณต้องสูญเปล่า ?
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น